Στη Γαλλία του ’60 μια φοιτήτρια φιλολογίας μένει έγκυος. Η έκτρωση είναι παράνομη και η πράξη διώκεται ποινικά, ενώ μια εγκυμοσύνη θεωρείται στίγμα. Η ηρωίδα μας όμως είναι αποφασισμένη να απαλλαγεί από την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη της και να μην εγκαταλείψει τα όνειρα της για ακαδημαϊκή καριέρα.
«Θέλω παιδί κάποια μέρα. Αλλά δεν το θέλω εις βάρος της ζωής μου. Αν γεννήσω τώρα, δεν θα το αγαπήσω, ίσως το μισήσω». Αυτά τα λόγια της ηρωίδας είναι η ουσία της ταινίας, η οποία περιγράφει την αγωνιώδη προσπάθεια μιας κοπέλας να τερματίσει την εγκυμοσύνη της.
Της Χρυσάνθης Ιακώβου / Αναδημοσίευση από το Περιοδικό Χάρτης
Η Ερμιόνη και η Στέλλα, δύο αδερφές, χάνουν τους γονείς τους σε δυστύχημα. Τα κορίτσια αναλαμβάνει ο θείος τους, ο Ανδρέας. Οι αδερφές λοιπόν θα μείνουν στο ίδιο σπίτι με την ξαδέρφη τους, τη Νόρα, και θα διεκδικούν και οι δύο την προσοχή της. Όμως η Νόρα έχει μια ιδιαίτερη προσωπικότητα, η ψυχική της υγεία είναι κλονισμένη, η συμπεριφορά της καμιά φορά απρόβλεπτη. Πώς θα είναι η συμβίωσή τους στο ίδιο σπίτι; Και πώς θα εξελιχτούν οι ζωές τους όταν μεγαλώσουν;
Τρεις ηρωίδες και δύο αφηγήτριες. Η συγγραφέας επιλέγει να παρουσιάσει την ιστορία της μέσα από τα λόγια της Ερμιόνης και της Στέλλας, σε κεφάλαια που εναλλάσσονται. Το λογοτεχνικό αυτό τρικ δίνει έναν εξαιρετικό ρυθμό στο βιβλίο, ενώ η ίδια ιστορία φωτίζεται από διαφορετικές πλευρές και με διαφορετικές πληροφορίες. Όσο για τη Νόρα -την κεντρική, θα μπορούσαμε να πούμε, ηρωίδα- παραμένει άπιαστη. Μυστηριώδης και αέρινη, είναι αινιγματική τόσο για τον περίγυρό της όσο και για τον αναγνώστη. Τη δική της φωνή για τα γεγονότα του βιβλίου δεν την ακούμε ποτέ. Όμως ακριβώς σε αυτά που δεν θα… διαβάσουμε βρίσκεται όλη η ουσία του μυθιστορήματος.
Εγώ όταν ήμουν μικρή και έκανα διακοπές με την οικογένειά μου, πήγαινα παραλία παραδοσιακά: με ομπρέλα, ψάθα και πετσέτα στην άμμο. Αν βρίσκαμε και κανένα δεντράκι, ακόμα καλύτερα. Μετά όταν μεγάλωσα λίγο και πήγαινα στις παραλίες με φίλες, πάλι προτιμούσα πετσετούλα -και φραπέ γλυκό με γάλα κάτω από τη δική μου ομπρέλα- άφραγκη γαρ ως μη εργαζόμενη ακόμα.
Ε, μετά μεγάλωσα κι άλλο, απέκτησα τα δικά μου λεφτά και ξεκίνησα τα φρέντο εσπρέσο και δεν γούσταρα να καρφώνω ομπρέλες στην άμμο και να πιάνομαι ξαπλαρωμένη κάτω. Αγαπώ φανατικά μπιτσόμπαρο, να αράξω κυρία, να μου φέρουν τον καφέ μου και να μη γεμίσω παντού με άμμο.
Της Χρυσάνθης Ιακώβου / Αναδημοσίευση από το Περί Ου
Μικρές ρωγμές στον μεγάλο τοίχο της μικροαστικής κοινωνίας, μέσα από τις οποίες κοιτάμε τους ήρωες του βιβλίου με τα πάθη τους, τα προβλήματά τους, τα συμπλέγματά τους.
Η Πολύνα Μπανά γράφει ένα σύνολο διηγημάτων για τους ανθρώπους μιας μικρής πόλης που έρχονται αντιμέτωποι με τη ζωή που δεν τουςταιριάζει, με τη ζωή που δεν έζησαν, με τη ζωή που θα ήθελαν να ζουν. Άλλοι από αυτούς τα καταφέρνουν, άλλοι συντρίβονται.
Στις μέρες μας το έγκλημα πουλάει τρελά. Ό,τι έχει μέσα φόνους, μυστήριο και ντετέκτιβ τραβάει το αναγνωστικό (όπως και το τηλεοπτικό) κοινό σαν μαγνήτης. Το αστυνομικό είδος ζει τις μέρες της απόλυτης δόξας του, σε παγκόσμιο αλλά και σε πανελλαδικό επίπεδο. Ιδού μερικά βιβλία της σύγχρονης ελληνικής παραγωγής που διαβάσαμε και αγαπήσαμε.
