Της Χρυσάνθης Ιακώβου / Αναδημοσίευση απο το Περί Ου

Η ζωή του Ντάνιελ δεν φαίνεται και τόσο καλή. Είναι άνεργος και δεν μπορεί να βρει δουλειά, η γυναίκα του και τα παιδιά του μετακόμισαν αλλού προς αναζήτηση καλύτερων προοπτικών, ο καλύτερός του φίλος, Αλμοδόβαρ, βρίσκεται στη φυλακή και ο άλλος φίλος του, ο Χαβιέρ, είναι καταθλιπτικός. Παρ' όλα αυτά, ο Ντάνιελ δεν απελπίζεται και συνεχίζει να πιστεύει ότι η ζωή του θα φτιάξει.

Ένα απόλυτα ρεαλιστικό μυθιστόρημα, βγαλμένο μέσα από τη σύγχρονη εποχή, για το πώς μπορούν όλα εύκολα να ανατραπούν και να βρεθείς κυριολεκτικά στον άσο. Παρά τα απανωτά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ήρωάς μας, δεν χάνει την αισιοδοξία του ποτέ κι αυτό είναι που δίνει στο βιβλίο όλη του τη γοητεία.

Poor Thngs, 2023, του Γιώργου Λάνθιμου 

Η Μπέλα Μπάξτερ είναι προϊόν ιατρικού πειράματος: μετά τον θάνατό της, ένας «εκκεντρικός» γιατρός με «τερατώδη» εμφάνιση την επανέφερε στη ζωή με νέο εγκέφαλο. Η Μπέλα είναι μεν ενήλικη, αλλά μαθαίνει τα πάντα για πρώτη φορά. Αυτό της δίνει μια απίστευτη ελευθερία να φέρεται αυθόρμητα, να μην υπακούει σε κοινωνικούς κανόνες, να λέει αυτό που νιώθει και να απολαμβάνει τη σεξουαλικότητά της.

Ο Γιώργος Λάνθιμος ξεκίνησε από το πιο weird σινεμά (Κυνόδοντας) για να περάσει στο πιο συμβολικό (Αστακός, Ο θάνατος του ιερού ελαφιού) και από εκεί να φτάσει σε κάτι πιο απλό/εμπορικό/mainstream (Η ευνοούμενη) κερδίζοντας απήχηση και αναγνωρισιμότητα στο ευρύ κοινό. Στο Poor Things μοιάζει σαν να συνενώνει τις προηγούμενες ταινίες του, με την έννοια ότι κρατά ένα πιο βατό στιλ, αλλά επιστρέφει στις σουρεαλιστικές και συμβολικές του διαθέσεις.

The Killers of the Flower Moon, 2023, του Martin Scorsese‎

Μια μεγαλεπήβολη και φιλόδοξη ταινία για τον αμερικανικό Νότο των 20s, φτιαγμένη προσεκτικά από τον δεξιοτέχνη Scorsese.

Στον αμερικανικό Νότο του 1920 η ινδιάνικη φυλή των Οσέιτζ έχει πλουτίσει λόγω του πετρελαίου που βρέθηκε στις εκτάσεις της. Οι λευκοί της περιοχής θα κάνουν τα πάντα για να αποκτήσουν τα κέρδη των Ινδιάνων, από γάμους μέχρι ληστείες και φόνους. Συγκεκριμένα, ο Ουίλιαμ Χέιλ (Robert De Niro), ο άτυπος «επικεφαλής» της περιοχής που παρουσιάζεται ως ευεργέτης, θα παντρέψει τον ευκολόπιστο και αφελή ανιψιό του, τον Έρνεστ (Leonardo DiCaprio), με την πλούσια Μόλι (Lily Gladstone), με απώτερο σκοπό να καταλήξουν σε αυτόν τα χρήματά της. Οι «ανεξήγητοι» θάνατοι στην οικογένεια της Μόλι και στη φυλή ολόκληρη θα τραβήξουν κάποια στιγμή και την προσοχή του -νεοσύστατου τότε- FBI.

Ένα πολύ ενδιαφέρον κομμάτι της αμερικανικής ιστορίας, μια σκληρή ιστορία για την αδικία εις βάρος των Ινδιάνων και σε τελική ανάλυση μια κλασική περίπτωση της δίψας του ανθρώπου για χρήμα. Ό,τι βλέπουμε στην ταινία -βία, υποκρισία, απουσία κάθε ηθικής αναστολής- γίνεται για το χρήμα. Μια φιλόδοξη ταινία, χωρίς συναισθηματικές εξάρσεις και μελοδραματισμούς, απόλυτα ρεαλιστική, με ένα feeling που τονίζει την τραγικότητα των ηρώων, ειδικά στη στιγμή της πτώσης τους, φτιαγμένη με μαεστρία από τον Scorsese‎, που εξακολουθεί να κάνει «μεγάλο σινεμά».

Past Lives (Περασμένες ζωές), 2023, της Celine Song

Ένα ρομάντζο εντελώς διαφορετικό από τα συνηθισμένα και μια φρέσκια προσέγγιση στην κλασική ιδέα του what if.

Η Νόρα και ο Χε-Σαν είναι δύο δωδεκάχρονα παιδιά από την Κορέα, στενοί φίλοι, «ερωτευμένα» μεταξύ τους, που όμως θα χαθούν, καθώς η οικογένεια της Νόρα θα μεταναστεύσει στον Καναδά. Δώδεκα χρόνια μετά θα ξαναβρεθούν διαδικτυακά χάρη στο facebook, αυτή θεατρική συγγραφέας στη Νέα Υόρκη, αυτός στη Σεούλ. Θα ξαναχαθούν, για να βρεθούν -ξανά- δώδεκα χρόνια μετά. Ο Χε-Σαν θα ταξιδέψει για μια βδομάδα στη Νέα Υόρκη και θα συναντήσει τη Νόρα, η οποία είναι πλέον παντρεμένη με τον Άρθουρ.

Ένα ιδιαίτερο ρομάντζο, εντελώς διαφορετικό από αυτά που έχουμε συνηθίσει, μακριά από κλισέ και με ένα βάθος που δεν βρίσκουμε σε ταινίες αυτού του είδους. Το Past Lives δεν ασχολείται απλώς με την ιδέα του έρωτα που διαρκεί στον χρόνο - ειδικά όταν μιλάμε για έρωτα ανεκπλήρωτο. Η ταινία πατά διαρκώς πάνω στην έννοια του what if, όμως το κάνει με έναν ιδιαίτερο τρόπο, πιο προσωπικό και πιο βαθυστόχαστο απ' ό,τι θα περιμέναμε.

Της Χρυσάνθης Ιακώβου / Αναδημοσίευση από το Fractal

Η εξαφάνιση ενός νέου, η οικογένεια που έμεινε πίσω και η αυτοκτονία που τα ανατρέπει όλα

Ο Άλλος Αδερφός ξεχωρίζει από τα βιβλία του Γιαννίση, με την έννοια ότι φαίνεται ότι ο συγγραφέας αισθάνεται πολύ καλά με αυτό, ότι νιώθει πιο ελεύθερος καθώς πλάθει την ιστορία του και χειρίζεται με ιδιαίτερα ευρηματικό τρόπο την υπόθεση του.

Καταρχάς, στο βιβλίο αυτό ξεφεύγουμε από το κλασικό αστυνομικό μυθιστόρημα, δεν έχουμε δηλαδή ένα πτώμα και έναν δολοφόνο που τον ψάχνει η αστυνομία μέχρι την τελευταία σελίδα. Αυτό που έχουμε είναι μια εξαφάνιση, για την οποία μάλιστα διαθέτουμε και ελάχιστα στοιχεία, πράγμα που σημαίνει ότι όλα τα λογοτεχνικά ενδεχόμενα είναι ανοιχτά – και είναι όντως ανοιχτά, καθώς βλέπουμε πως οι εξελίξεις αλλάζουν συνεχώς κατεύθυνση.