Στις 22 Φεβρουαρίου του 2024 ανέλαβα τον συντονισμό στην παρουσίαση του βιβλίου του Αυγούστου Κορτώ «Το πράσινο αστέρι» (Εκδόσεις Πατάκη). Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Καφέ Εν έργω και διοργανώθηκε από την Ένωση Γυναικών Ελλάδας-Παράρτημα Σερρών και το Βιβλιοπωλείο Μαρνέρη. Για το βιβλίο μίλησε ο ίδιος ο συγγραφέας, ενώ την εκδήλωση άνοιξε η Διαμάντω Φραγγεδάκη, δημοσιογράφος και πρόεδρος της Ένωσης Γυναικών Ελλάδας-Παράρτημα Σερρών.
Τον Φεβρουάριο του 2024 η λογοτεχνική ιστοσελίδα Στροφές/strophes της Μαργαρίτας Παπαγεωργίου συμπεριέλαβε το ποίημα μου «Οι εραστές» (Τεθλασμένοι χρόνοι, Βακχικόν, 2017) στο αφιέρωμα "Πώς 70 σύγχρονοι Έλληνες ποιητές ποιήτριες βλέπουν τον Έρωτα. Αφιέρωμα: 14 Φεβρουαρίου 2024".
Η Ιζαμπέλ Αλιέντε έχει πει «Σιωπή πριν να γεννηθούμε, σιωπή μετά θάνατον. Η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο παρά θόρυβος ανάμεσα σε δύο αβυσσαλέες σιωπές». Στην ποιητική συλλογή της Αθηνάς Αραμπατζή βλέπουμε να συμβαίνει κάτι διαφορετικό: δεν υπάρχει σιωπή πριν τη γέννηση, δεν υπάρχει ούτε μετά τον θάνατο. «Το ταξίδι μας ανάμεσα στη μέρα και τη νύχτα» ο τίτλος, όπου εύκολα μπορούμε να ερμηνεύσουμε τον συμβολισμό, ότι η μέρα είναι η ζωή, η οποία μοιραία φτάνει στη νύχτα-θάνατο, όμως διαβάζοντας τη συλλογή θα δούμε ότι η ζωή ξεκινά πολύ πριν τη γέννηση και συνεχίζεται και μετά τον θάνατο.
«Το ταξίδι μας ανάμεσα στη μέρα και τη νύχτα» θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος, μια περιγραφή της ζωής, με τις αγωνίες, τους φόβους, το ένστικτο για επιβίωση, το μαζί και το χώρια, την ανάγκη για αγάπη και συντροφικότητα, τους αποχωρισμούς. Ένα πολύ χαρακτηριστικό ποίημα που περιγράφει αυτό το ταξίδι είναι «Η διαδρομή».
Της Χρυσάνθης Ιακώβου / Αναδημοσίευση από το Fractal
Το νέο βιβλίο της Ειρήνης Βαρδάκη ήδη από τις πρώτες σελίδες θέτει τις βάσεις για την ιντριγκαδόρικη ιστορία που πρόκειται να ακολουθήσει. Ένας άντρας ομολογεί στην αστυνομία έναν φόνο. Πώς συνδέεται αυτό με ένα ζευγάρι που γνωρίστηκε μέσω Tinder και βρίσκεται κρυφά σε ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής; Και τι σχέση έχει με όλα αυτά ο αστυνόμος Σταθάκης;
Δύσκολο κάποιος να διηγηθεί έστω και την υπόθεση αυτού του βιβλίου χωρίς να αποκαλύψει κάτι: το ξεκίνημα σε βάζει απευθείας στο κλίμα, με πολλές πληροφορίες και αρκετό μυστήριο, αλλά είναι οι τελευταίες σελίδες που θα κάνουν το τοπίο να ξεκαθαρίσει.
Της Χρυσάνθης Ιακώβου / Αναδημοσίευση από το Περί Ου
Η Τζάκλιν Γούντσον ξεκινά την ιστορία της από τη δεκαεξάχρονη Μέλοντι, που ετοιμάζεται για την τελετή ενηλικίωσης της. Από εκεί μας πηγαίνει πίσω, στη μητέρα της Μέλοντι, την Άιρις, που τη γέννησε στα δεκάξι της, στον πατέρα της, τον Όμπρεϊ, στους παππούδες της. Μια ιστορία εκατό σχεδόν χρόνων ξετυλίγεται γύρω από τη συγκεκριμένη οικογένεια, μια ιστορία γεμάτη κοινωνικές αναφορές, προσωπικές επιλογές, προσδοκίες και ματαιώσεις.
Το «Κάτι αστραφτερό» είναι βιβλίο ενηλικίωσης, είναι βιβλίο κοινωνικό, είναι βιβλίο για τις φυλετικές διακρίσεις, για τη γονεϊκή ευθύνη, για τα λάθη και για τα πάθη των ανθρώπων, είναι βιβλίο υπαρξιακό. Η Γούντσον θίγει πάρα πολλά θέματα, χωρίς να χάνεται μέσα στην αφήγησή της, χωρίς να μπερδεύει ή να κουράζει, χωρίς να απομακρύνεται από τον στόχο της: είναι τόσο αληθινή η ιστορία που αφηγείται που καταφέρνει εύκολα να πάρει τον αναγνώστη από το χέρι και να τον βυθίσει στις ζωές των ηρώων.
