Ralph Fiennes
Ο Ralph Fiennes έχει πολύπλευρη καριέρα. Έχει γυρίσει και τις σπουδαίες δραματικές ταινίες, έχει γυρίσει τις κοινωνικές, τις ερωτικές, τις ιστορικές, της εποχής, έχει γυρίσει και τις περιπέτειες και τα blockbuster και τα action movies.
Παρόλ' αυτά, παραμένει στις συνειδήσεις των σινεφίλ ως ο καταραμένος εραστής, ο μοιραίος, ο όμορφος θλιμμένος. Ίσως να παίζει ρόλο που ξεκίνησε την πορεία του με έναν τέτοιο ρόλο: του Heathcliff στα "Ανεμοδαρμένα Ύψη" (Wuthering Heights, 1992). Ο άγριος, περιφρονημένος, σκληρός και παράφορα ερωτευμένος Heathcliff βρήκε την τέλεια ενσάρκωση του στο γοητευτικό και άγουρο ακόμα πρόσωπο του Ralph Fiennes -και το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό.
Απογειώνεται απίστευτα γρήγορα: μόλις την επόμενη χρονιά παίζει στη "Λίστα του Σίντλερ" (Schindler's List, 1993) και υποδύεται έναν σκανδαλωδώς απάνθρωπο Γερμανό αξιωματικό. Σε τέτοιου είδους ρόλο δε θα τον ξανασυναντήσουμε -πάντως κέρδισε κιόλας την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ (Β' Ανδρικού).
Τρία χρόνια μετά ο Ralph Fiennes θα πρωταγωνιστήσει στην καλύτερη ταινία της καριέρας του, θα γίνει πασίγνωστός και θα καθιερωθεί οριστικά ως ο γοητευτικός, πλην καταραμένος, εραστής της έβδομης τέχνης. Ο "Άγγλος Ασθενής" (The English Patient, 1996) θα αγαπηθεί από το κοινό, θα κερδίσει 9 Όσκαρ και θα δώσει στον Fiennes άλλη μία οσκαρική υποψηφιότητα (Ά Ανδρικού Ρόλου).
Ο ίδιος ρόλος φαίνεται να τον ακολουθεί (γεγονός που δε μας απογοητεύει καθόλου, μιας και είναι εξαιρετικός σε αυτόν), καθώς το 1999 πρωταγωνιστεί σε άλλη μια δραματική - ερωτική ταινία με φόντο τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο: "Το Τέλος μιας σχέσης" (The end of the affair). Στο μεταξύ, έχουμε και τις ταινίες εποχής (Onegin, 1999) που του ταιριάζουν απίστευτα λόγω της αβρής του εμφάνισης, έχουμε και τις περιπέτειες (The Avengers, 1998).
Το 2002 μάς αρέσει που τον βλέπουμε σε κάτι διαφορετικό: παίζει στο θρίλερ "Ο Κόκκινος Δράκος" (The Red Dragon), το prequel της "Σιωπής των αμνών", όπου υποδύεται έναν ψυχικά ασταθή και παραμορφωμένο εξωτερικά δολοφόνο. Και την ίδια χρονιά, κόντρα σε κάθε άλλη του επαγγελματική του επιλογή, πρωταγωνιστεί στην πρώτη -και τελευταία του ευτυχώς- ρομαντική κομεντί, το "Maid in Manhattan" με την Jennifer Lopez…
Χαιρόμαστε που διαπιστώνουμε ότι φροντίζει να κρατά αρκετά ψηλά τον πήχη των επαγγελματικών του επιλογών. Μια τέτοια επιλογή ήταν ο "Επίμονος Κηπουρός" (The Constant Gardener) του 2005, μια ταινία που καταπιάνεται με το θέμα των παράνομων τακτικών των φαρμακοβιομηχανιών. Υποκριτικά τον βλέπουμε και εδώ με τη γνωστή του μελαγχολία, την τραγικότητα του και εσωστρέφεια, ύφος που διατηρεί στην πλειοψηφία των ταινιών του.
Την ίδια χρονιά ανοίγει ένα τεράστιο κεφάλαιο στην καριέρα του Ralph Fiennes που λέγεται "Harry Potter". Ο Fiennes, για τέσσερις ταινίες μέχρι και το 2011, ενσαρκώνει έναν από τους εμβληματικότερους κακούς στην ιστορία του σινεμά, τον Λόρδο Voldemort. Αγνώριστος εξωτερικά και ερμηνευτικά, οι fans του "Harry Potter" θα τον λατρέψουν και η δημοτικότητα του θα ανεβεί κι άλλο. Είναι από τους καλύτερούς του ή από τους πιο ταιριαστούς του ρόλους; Μάλλον όχι -αλλά πάλι μας αρέσει.
Το 2008 μοιάζει να έχει περάσει πλέον σε μια πιο ώριμη φάση. Στο "The Reader" είναι ένας πενηντάρης, που στην εφηβεία του, στον απόηχο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, στιγματίστηκε ερωτικά από τη σχέση του με μία μεγαλύτερη γυναίκα. Ίδιος ρόλος - διαφορετική ερμηνευτική φάση.
2011 και "Κοριολάνος": όχι μόνο συνεχίζει με σοβαρές επιλογές ερμηνεύοντας Σαίξπηρ, αλλά καταπιάνεται και με τη σκηνοθεσία. Παράλληλα, τον βλέπουμε σε κάτι πιο εμπορικό ("Clash of Titans", 2010 και "Wrath of Titans", 2012), αλλά και σε κάτι κλασικό: James Bond "Skyfall" (2012) και "Spectre" (2015).
Αν είχαμε όλους τους παραπάνω λόγους / ρόλους να αγαπούμε τον Ralph Fiennes, το 2014 τον λατρέψαμε. Πρωταγωνιστεί στο "The Grand Budapest Hotel" υποδυόμενος έναν ρόλο που με την πρώτη ματιά θα μπορούσε ίσως να σκεφτεί κανείς ότι δεν του ταιριάζει: λίγο κωμικός, λίγο χαριτωμένος, στα όρια σχεδόν της καρικατούρας -και εντελώς "τσαλακωμένος" εξωτερικά. Διαπιστώνουμε ωστόσο πως όχι μόνο έχει περάσει στην πλέον ώριμη ερμηνευτική του φάση, αλλά δεν έχει εγκλωβιστεί σε συγκεκριμένα είδη ρόλων του παρελθόντος. Γι' αυτό και αναμένουμε με ενδιαφέρον την επόμενη μεγάλη του ερμηνεία.
Αναδημοσίευση απο το Artcore Magazine (Artcore Magazine)