Συνέντευξη στο koukidaki.blogspot

Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;

Χ.Ι.: Ό,τι με ωθεί να γράφω γενικά: η ανάγκη για ερμηνεία του κόσμου γύρω μας, η αποκωδικοποίηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς, η ροπή μας στα λάθη και οι πτώσεις μας σε πάθη. Στο συγκεκριμένο βιβλίο (σε σχέση με το προηγούμενο μου) ίσως να είναι πιο διογκωμένη η έννοια της ευθύνης που έχουμε όλοι μας απέναντι στον εαυτό μας, στις αποφάσεις μας, στην κοινωνία.

Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;

Χ.Ι.: Διαδρομές.

Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;

Χ.Ι.: Δεν μπορώ να δώσω συμβουλή για κάτι τέτοιο… Ο καθένας μας διαβάζει βάσει των προσωπικών του βιωμάτων, των ερεθισμάτων από το περιβάλλον του και φυσικά αναλόγως των συναισθημάτων του και της διάθεσης του τη δεδομένη στιγμή. Αντί να δώσω μια συμβουλή πριν την ανάγνωση, θα μου άρεσε περισσότερο να ακούσω μία άποψη μετά την ανάγνωση.

Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;

Χ.Ι.: Θα ήταν ένα road trip (με το αυτοκίνητο φυσικά), χωρίς συγκεκριμένο προορισμό, σε δρόμους μεγάλους και έρημους, μέσα στη φύση, ανάμεσα σε βράχια, δέντρα και ξεραμένα λιβάδια, μήνα Αύγουστο κατά προτίμηση. Θα διαρκούσε μέχρι να αισθάνονταν οι ταξιδιώτες ότι βρήκαν μέρος να αράξουν κι ότι μπορούν πλέον σταματήσουν.

Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.

Χ.Ι.: Μια ψευδαίσθηση η ζωή μας, / ένα κυνήγι για τα ανέφικτα.

 

Δημοσίευση 14/4/2017, στο koukidaki.plogspot, συνεντευξη στην Τζένη Κουκίδου (koukidaki.blogspot)