Της Χρυσάνθης Ιακώβου / Αναδημοσίευση απο το περιοδικό Fractal
Η ποιητική φωνή της Κρίστιν Σβάβα Τομασντότιρ καταφτάνει από τη μακρινή Ισλανδία δυνατή, τολμηρή –μάλλον προκλητική– και το σίγουρο είναι ότι έχει πολλά να πει. Ο λόγος της κουβαλά μια επαναστατικότητα, μια ορμή, όχι όμως με την έννοια της αντίδρασης, αλλά της αμφισβήτησης, που συνδυάζεται με μια μεστή ωριμότητα: η ποιήτρια παρουσιάζει τις σκέψεις της ως ένα ολοκληρωμένο σύστημα ιδεών στο οποίο έχει αμετάκλητα κατασταλάξει.
Ένα σουρεαλιστικό θεατρικό έργο που σκιαγραφεί ρεαλιστικά τις ανθρώπινες σχέσεις
Της Χρυσάνθης Ιακώβου / Αναδημοσίευση απο το περιοδικό Fractal
Ενδιαφέρουσα ως προς τη γραφή της και ως προς τα θέματα που πραγματεύεται, η Αντωνία Θεοχαρίδου επανέρχεται στα ράφια των βιβλιοπωλείων (και ελπίζουμε και στη σκηνή) με ένα ακόμα θεατρικό έργο με τίτλο «Οι χειροπέδες της ευτυχίας».
Το οξύμωρο του τίτλου ακολουθεί ολόκληρο το έργο, καθώς η Θεοχαρίδου περιγράφει μια εντελώς σουρεαλιστική κατάσταση, κατά την οποία μια εταιρεία πουλά σε ζευγάρια βραχιόλια, τα οποία κρατούν υποχρεωτικά τα δύο ταίρια μαζί. Η εταιρεία όχι απλώς πουλά τα βραχιόλια-χειροπέδες που «εξασφαλίζουν» την ευτυχία, αλλά παρακολουθεί τους αγοραστές ώστε να βεβαιωθεί ότι η σχέση τους προχωρά αρμονικά και δεν υπάρχει κίνδυνος να δυσφημιστεί η εταιρεία.
Μια ιστορία γεμάτη λυρισμό για τον Αμερικανικό Εμφύλιο
Της Χρυσάνθης Ιακώβου / Αναδημοσίευση απο το περιοδικό Χάρτης
Μια ενδιαφέρουσα ιστορία μάς αφηγείται ο Λερντ Χαντ στο βιβλίο του «Neverhome», μια ιστορία του Αμερικανικού Εμφυλίου, η οποία έχει μια ιδιαιτερότητα: μια γυναίκα, η Κονστάνς, πάει στον πόλεμο μεταμφιεσμένη στρατιώτης και ο άντρας της, ο Βαρθολομαίος μένει στο σπίτι.
Μπορεί μια πολεμική ιστορία να είναι λιτή, χαμηλόφωνη, σχεδόν λυρική; Ναι, μπορεί είναι η απάντηση, κρίνοντας από το συγκεκριμένο βιβλίο. Ο Χαντ, παρόλο που δεν διστάζει να περιγράψει τη σκληρότητα του πολέμου, διατηρεί μια ηρεμία στην αφήγησή του, μια τρυφερότητα σχεδόν στον τρόπο που μιλάει, πράγμα που δίνει στο βιβλίο μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα φυσιογνωμία.
Η ταραγμένη κυπριακή δεκαετία του ’50 μέσα από τα μάτια ενός παιδιού
Της Χρυσάνθης Ιακώβου / Αναδημοσίευση απο το περιοδικό Fractal
Τι σχέση έχει ο κορονοϊός με την Κύπρο του ’50; Πώς συνδέονται το σήμερα με το χθες; Είναι το παρόν η αφορμή να αναλογιστούμε το παρελθόν;
Ο Ανδρέας Αντωνιάδης στο νέο του βιβλίο ξεκινάει με ένα στιγμιότυπο της Covid-εποχής για να μας στείλει στα παιδικά του χρόνια, στην Κύπρο της δεκαετίας του ’50. Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρεις ενότητες: τρία σύντομα περιστατικά από το σήμερα της καραντίνας που ακολουθούνται από τρεις μεγάλες ενότητες από το χθες της Κύπρου.
Στις 23 Φεβρουαρίου ανέλαβα -μαζί με την εκπαιδευτικό Μαρία Ζερβάκη- την παρουσίαση της δεύτερης ποιητικής συλλογής της Ελένης Σαμπάνη "Ο τρόπος που έχουνε τα πράγματα να σπάνε" (Εκδόσεις Ενύπνιο), η οποία έγινε στα Public.
